laatste dag

Om 5.30 uur ging de wekker en konden we douchen/wassen in het donker. Het licht ging pas 6.00 uur aan namelijk. De plek was best uniek met bijv 1 oplaadpunt voor alle gasten. De powerpack was dus wel handig. Als je hier bent wil je opgeladen apparatuur hebben. Dit kan dus iets slimmer. Het was een koude nacht en ochtend, terwijl het overdag 38 graden is.
Na een ontbijtje gingen we op safari. Wat spotten we nog: oa. 2 olifanten, 4 giraffen, duizenden buffels, een paar zebras, hartebeesten, apen, wat unieke vogels. Ook waren gieren bezig met een buffel van gisteren waarvan de stank niet te harden was. De natuur is wel echt mooi hier zeker met opkomende zon. We zagen ook nog een onderkomen van dictator Idi Amin wat omgebouwd wordt tot lodges. Hele gave ontspanning zo na al die heftige indrukken deze week. Daarna weggevlogen, onderweg getankt en terug naar eigen MAF vliegveld Kajjinski waar we lunchten. Daarna een rondleiding door de hangar door Kees Barendse die voor MAF werkt als technicus. Interessant te zien hoe het onderhoud eraan toe gaat. Daarna terug naar de country club om te zwemmen en relaxen met een halve liter bier. Een deel van de groep ging naar een markt, maar daar heb ik sowieso weinig mee en pa ook. Beetje relaxen was wel top. Vanavond hebben we nog een farewell dinner met de Nederlandse gezinnen en hun kinderen in de club. Vannacht gaan we dan om 1.30 op ssdarawstrs :(:-om naar Entebbe te rijden en via Nairobi naar huis te vliegen. Ook weer blij om naar huis te gaan en Nellinda en Max te zien. Joanne zit nog in Oostenrijk namelijk.

Het is een unieke onvergetelijke reis geworden wat ik ook had gehoopt. Ik denk dat het een unieke kans was om te komen op bijna onbereikbare plekken. Het was een reis met contrasten, veel ellende maar ook veel blijdschap. Er is hier nog zoveel te doen, maar er is ook hoop voor velen door de hulp die er is en het evangelie dat wordt verspreid. Ik had nog niet zo beseft hoe belangrijk en hoe mooi het werk van MAF is. Het is inderdaad Flying for Life. Veel bewondering ook voor de mensen die er werken. Ze zijn zo gedreven vanuit hun passie voor Jezus en dat raakt je wel. Mooi waren ook de vele contacten die we hadden met blije en zielige mensen. Als je in de ogen van sommige mensen kijkt, zie je iets van God zelf. Het is dan gaaf als je elkaar kan bemoedigen en zegenen. Lijkt me heel belangrijk ook in ons land. Tot slot hadden we ook een mooie groep mensen om een week mee op te trekken. Allemaal zeer unieke karakters met verschillende achtergronden en toch een eenheid deze week. Er is echt veel gelachen. Er waren mooie gesprekken en gebeden. De vermoeidheid is hier en daar wel aanwezig. We gaan zien hoe God deze reis verder zal gebruiken.